گشته نامت چون دعا ورد زبانم روز و شب
چون دعا افتاده نامت در دهانم روز و شب
روز و شب چشمم به دنبال قد رعناي توست
آتش هجرت زند شعله به جانم روز و شب
بهر ديدار جمالت لحظه ها در آتشم
گشته سرگردان پي ات روح و روانم روز و شب
اي چراغ خانه ام بي تو نباشد روشني
پس بيا تا که شود روشن زمانم روز و شب
لحظه هايم تلخ و تنهايي زده آتش به جان
اشک من ريزد چو سيل از ديده گانم روز و شب
آتشي بنهفته اندر سينه ام شعله ور است
گه بسوزد سينه و گه مغز جانم روز و شب
ترسم آخر آه سردم بر کند بنياد دل
خون دلهاي من و سوز نهانم روز و شب